πάροιθε(ν)

(πάρος), πρόθ. μετὰ γεν.' ἔμπροσθέν τινος, ἐνώπιόν τινος, ἐπὶ παρουσίᾳ τινος | 2. ἐπὶ χρόνου, πρό, πρὶν ἀπό, πρότερον, προηγουμένως, ἄλλοτε | 3. ὡς ἐπίρ. ἐπὶ τόπου, πρό, ἔμπροσθεν, ἐνώπιον.