ἀθρ. (ἀθρ.)= ἀθροιστικόν
αἰολ.= αἰολικός, αἰολικῶς
αἰτ.= αἰτιατική
ἄκλ.= ἄκλιτον
ἀμτβ.= ἀμετάβατον (-τως)
ἀντίθ.= ἀντίθετος (-τως)
ἀνώμ.= ἀνώμαλος
ἀνωτ.= ἀνωτέρω
ἀόρ.= ἀόριστος
ἀποθ.= ἀποθετικόν
ἀπολ.= ἀπολύτως
ἀπόσπ.= ἀπόσπασμα
ἀπροσ.= ἀπρόσωπον (-ως)
ἀπρφ.= ἀπαρέμφατον
ἀριθμ.= ἀριθμητικόν
ἀρσ.= ἀρσενικόν
ἀρχ.= ἀρχαῖος, ἀρχικῶς
ἀρχαιότ.= ἀρχαιότερος (-ον)
ἀττ.= ἀττικός (-κῶς)
ἄχρ.= ἄχρηστος
βεδ.= βεδική (vedique)
βλ.= βλέπε
βλ. λ.= βλέπε λέξιν
βοτ.= βοτανική
breton= βρεττονική
gael= gaelique= Γκαιλική (Ἰρλανδ-σκωτική)
gall.= gaulois (κλάδος Κελτικῆς)
γεν.= γενική
γερμ.= γερμανική
γοτθ.= γοτθική
δηλ.= δῆλα δή
δοτ.= δοτική
δυϊκ.= δυϊκός
δωρ.= δωρικός (-κῶς)
ἔ. ἀ.= ἔνθα ἀνωτέρω
Ἑβδ.= Ἑβδομήκοντα (ἡ μετάφρασις τῶν Ἑβδ.)
εἰδ.= εἰδικός (-κῶς)
ἐκτετ.= ἐκτεταμένος
ἑλλ.= ἑλληνικός
ἐνεργ.= ἐνεργητικός
ἐν(ικ.)= ἐνικός (-κῶς)
ἐνν.= ἐννοεῖται, ἐννοουμένου
ἐπ.= ἐπικός (-κῶς)
ἐπεκτ.= ἐπεκτεταμένος
ἐπίθ.= ἐπίθετον, ἐπιθετικός
ἐπίρ.= ἐπίρρημα
ἐπιτ.= ἐπιτακτικός (-κῶς)
ἐπιφ.= ἐπιφώνημα
ἑπομ.= ἑπομένως
ἐτυμολ.= ἐτυμολογία (-κῶς)
εὐκτ.= εὐκτική
εὐφων.= εὐφωνικόν
ἐφετ.= ἐφετικόν
franc.= francique (= φραγκική)
fris.= frison (= φρισσική)
her.= heracleen (= Ἡρακλεωτική)
Ζενδ.= Ζενδική (Zend.)
θαμ.= θαμιστικόν
θέμ.= θέμα
θεματ.= θεματικός
θηλ.= θηλυκόν
ἰαπ.= ἰαπετική
ἰδιαιτ.= ἰδιαιτέρως
Ἰλ.= Ἰλιάς
Ἰρλ.= Ἰρλανδική (irlandais)
Ἰσλ.= Ἰσλανδική (islandais)
κ. ἀ.= καὶ ἀλλαχοῦ
κ. ἄ.= καὶ ἄλλοι (-αι, -α)
κ.ἄ.τ.= καὶ ἄλλα τοιαῦτα
Κ.Δ.= Καινὴ Διαθήκη
κ. ἑ.= καὶ ἑξῆς
κλητ.= κλητική
κτλ.= καὶ τὰ λοιπά
κυρ.= κυρίως
λ.= λέξις
λατ.= λατινικόν, λατινιστί
lett.= lette (Λεττικὴ ἤ Λεττονική)
lit.= lituanien = Λιθουανική
Μ.Ε.= μέγα ἐτυμολογικόν
μέλλ.= μέλλων
μέσ.= μέσος
μόρ.= μόριον
μτβτ.= μεταβατικός
μτγν.= μεταγενέστερος
μτφρ.= μεταφορικός (-κῶς)
μτχ.= μετοχή
norr.= norrois (= παλαιὰ Σκανδιναυική)
norv.= norvegien (= Νορβηγική)
ὅ βλ.= ὅ βλέπε
Ὀδ(ύσ.)= Ὀδύσσεια
Ὅμ.= Ὅμηρος
ὀν.= ὀνομαστική
ὀνοματοπ.= ὀνοματοποιΐα
ὁρ(ιστ.)= ὁριστική
οὐδ.= οὐδέτερον
οὐσ.= οὐσιαστικόν
Π.Δ.= Παλαιὰ Διαθήκη
παθ.= παθητικός (-κῶς)
παρατ.= παρατατικός
παρακ.= παρακείμενος
πιθ.= πιθανῶς
πληθ.= πληθυντικός (-κῶς)
ποιητ.= ποιητικός (-κῶς)
πρβλ.= παράβαλε
πρόθ.= πρόθεσις
προσδ.= προσδιορισμός
προστ.= προστακτική
π.χ.= παραδείγματος χάριν
ῥ.= ῥῆμα
ρημ(ατ.) ἐπίθ.= ρηματικὸν ἐπίθετον
ῥίζ.= ῥίζα, ῥιζικόν
σ(ελ.)= σελίς
σημ.= σημασία, σημαίνει
σπαν.= σπανίως
σπανιώτ.= σπανιώτερον
στερ.= στερητικόν
συγγ.= συγγενής
συγκεκ.= συγκεκομμένος
συγκρ.= συγκριτικός
συλλ.= συλλαβή
σύνδ.= σύνδεσμος
συνεκδ.= συνεκδοχικῶς
συν.= συνήθως
συνηθέστ.= συνηθέστερον
συνῃρ.= συνῃρημένος
συντετμ.= συντετμημένος
συνών.= συνώνυμος
συσχετ.= συσχετικόν
συχν.= συχνάκις
Σχολ.= Σχολιαστής
τ. ἔ.= τοῦτ’ ἔστι
τροπ.= τροπικός (-κῶς)
ὑπερθ(ετ.)= ὑπερθετικός (-κῶς)
ὑπερσ.= ὑπερσυντέλικος
ὑποτ.= ὑποτακτική
ὑποκ.= ὑποκείμενον
ὑποκορ.= ὑποκοριστικόν
Συμπεφωνημένα σημεῖα
* δηλοῖ ταύπον ὑποθετικόν, οὖτινος ἡ ὕπαρξις δὲν μαρτυρεῖται ὑπὸ Κειμένου τινός.
< δηλοῖ ὅτι ἡ ἀριστερᾷ του κειμένη λέξις παράγεται ἐκ τῆς κειμένης δεξιᾷ του.
> ἀντιθέτως, δηλοῖ ὅτι ἡ δεξιᾷ του κειμένη λέξις παράγεται ἐκ τῆς κειμένης ἀριστερᾷ του.
|| δηλοῖ, ὅτι ἡ μετ’ αὐτὸ ἀκολουθοῦσα σημασία εἶναι κατά τι διάφορος τῆς προηγουμένης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου