πῶς;

ἰων. κῶς;' ἐρωτ. ἐπίρ. τρόπου' ὡς καὶ νῦν, πῶς, κατὰ ποιὸν τρόπο;

ΙΙ. μετὰ μορίων, πῶς ἄν μετ᾿ εὐκτ. δηλώνει εὐχή' πῶς ἄν ὀλοίμην;=πῶς θὰ ἦταν δυνατὸν νὰ πεθάνω; μακάρι νὰ μπορούσα νὰ πεθάνω | 3. πῶς ἄρα;=πῶς λοιπόν; | 4. πῶς γάρ;=(ἐν ἀποκρίσει, ὡς ἐὰν εἶχε προηγηθεῖ κάτι ἀδύνατο νὰ συμβεῖ) διότι πῶς εἶναι δυνατόν; | 5. πῶς δή;=πῶς μὰ τὴν αλήθεια; | 6. καὶ πῶς;=(εἰσάγει ἔνσταση) ὅμως πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ εἶναι ἔτσι; ἀλλὰ πῶς; | 7. πῶς οὔ;=πῶς ὄχι; γιατὶ ὄχι; βεβαίως! ἀσφαλῶς!