φιλοκτέανος, ον

(φίλος + κτέανον)' ὑπερθ., φιλοκτεανώτατος' φιλοκτήμων, ἀγαπῶν τὰ (ἀπο)κτήματα, ἄπληστος, πλεονέκτης, ἅρπαξ.