ἔχθιστος, η, ον

ἀνώμ. ὑπερθ. τοῦ ἐχθρός' μισητότατος, ὁ πλήρης μίσους' ἀπεχθέστατος' ὡς οὐσ., ὁ πικρότατος, ἀσπονδότατος, ἐχθρός τινος.