ἀπό

Ι. πρόθεση μετὰ γεν. μόνο | 1. ἐπὶ τόπου, δηλώνει κίνηση ἔκ τινος τόπου, μακριὰ ἀπὸ κάτι | ὡσ. κάτω ἀπὸ κάτι | 2. (ἄνευ συνυποδηλώσεως τόπου), μακράν τινος, σὲ ἀπόσταση ἀπὸ κάποιον | 3. μτγν. ἐπὶ χρόνου, ἀπὸ, ἀπό τότε, μετὰ ἀπό΄ ἀπὸ δείπνου γενέσθαι=δείπνησα, μετὰ τὸ δεῖπνο | 4. ἐπὶ ἀρχῆς παντὸς εἴδους, ὡς | α. ἐπὶ καταγωγῆς, γενέσεως: οὐκ ἀπὸ δρυὸς οὐδ’ ἀπὸ πέτρης=δὲν ξεφύτρωσε ἀπὸ δρῦν οὔτε ἀπὸ πέτρα΄ ἀπὸ Σπάρτης=καταγόμενος ἐκ Σπάρτης | β. ἐπὶ μέσων ἤ ὀργάνων: ἀπὸ βιοῖο πέφνεν=φόνευσε μὲ βέλη τοῦ τόξου του | γ. ἐπὶ τῆς αἰτίας ἤ εὐκαιρίας: ἀπὸ δικαιοσύνης=ἕνεκα δικαιοσύνης, γιὰ λόγους δικαιοσύνης | δ. ἐπὶ τῆς ὕλης: ἀπὸ ξύλον πεποιημένα=φτιαγμένα ἀπὸ ξύλο.

ΙΙ. ὡς ἐπίρ., ἄνευ πτώσεως, μακράν, μακρὰν ἀπό.

ΙΙΙ. ἐν συνθέσει, μακράν, μακράν ἀπό, χωριστά: ἀπο-τέμνω, ἀπο-βαίνω | 2. παῦσιν, λήξη ἀπὸ κάτι: ἀπ-αλγέω | καὶ ἑπομ. ἀποτελείωση, συμπλήρωση: ἀπ-εργάζομαι | 3. πίσω πάλι, ἐπιστροφή: ἀπο-δίδωμι | 4. ἐπὶ ὀνειδισμοῦ: ἀπο-καλῶ | 5. =σχεδὸν α στερ.: ἀπ-αυδάω, ἀπα-γορεύω, ἀπό-σιτος.