ἄλλος

η, ο' ἄλλος, δηλ. καὶ ἄλλος τις ἐκτὸς τοῦ μνημονευθέντος· εἴτε ὡς ἐπίθετον εἴτε ὡς ἀντωνυμ.: ὁπότε κεῖται ὡς ἐπίθ., τὸ οὐσιαστικὸν αὐτοῦ τίθεται ἢ κατὰ τὴν αὐτὴν πτῶσιν ἢ κατὰ γεν., ἄλλος Ἀχαιῶν ἢ Ἀχαιός, ἀνδρῶν ἄλλος ἢ βροτὸς ἄλλος, Ὅμ., κτλ.

Ἐτυμ.: ἐκ τῆς ῥ. ΑΛΛ παράγονται καὶ αἱ λέξεις ἀλλά, ἀλλοῖος, ἀλλότριος, ἀλλήλων, ἀλλάσσω, λατ. alius (ἀρχ. λατ. alis, alid), aliquis, alienus, κτλ. γοτθ. alis (ἄλλος), aljath τὸ (ἀλλαχόθεν)· παλ. ὑψ. γερμ. ali-lanti (γερμαν. ausland), alles, elles (ἀγγλ. else).