μηρία

(τά)' τὸ ἀπὸ τῶν μηρῶν τῶν θυμάτων ἀποκοπτόμενον μέρος, δηλ. τὰ ὀστᾶ τῶν μηρῶν ἅπερ κατὰ τὴν ἀρχαίαν συνήθειαν ἀφῄρουν διὰ μαχαίρας (ἐκ μηρία τάμνον), ἐτύλισσον δὲ αὐτὰ ἐντὸς διπλῆς πτυχῆς τοῦ ἐπίπλου (κνίσῃ ἐκάλυψαν, δίπτυχα ποιήσαντες), καὶ ἐπέθετον προσέτι τεμάχια κρέατος ἐπ’ αὐτῶν (ὠμοθέτησαν Ὀδ. Γ. 458, Ἰλ. Α. 461)· ταῦτα δὲ οὕτως ἔχοντα ἐτίθεντο ἐπὶ τοῦ βωμοῦ (ἐπὶ μηρία θέντες Ἀπόλλωνι Ὀδ. Φ. 267, πρβλ. Γ. 179) καὶ ἐκαίοντο (εἴ ποτέ τοι κατὰ πίονα μηρί’ ἔκηα Ἰλ. Α. 40, πρβλ. Ὀδ. Δ. 764, κ. ἀλλ.).