ἀνήρ

(ὁ)' ὁ ἄνδρας, ἀντίθετο τοῦ γυνή.

ΙΙ. ὁ ἄνθρωπος, ἀντίθετο τοῦ θεός' πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε.

ΙΙΙ. ὥριμος ἄνδρας, ἀντίθετο τοῦ νεανία.

IV. ἄνδρας μετ' ἐμφάσεως "πραγματικὰ ἄνδρας"' πολλοὶ μὲν ἄνθρωποι, ὀλίγοι δὲ ἄνδρες.

V. σύζυγος.

Ἐτυμ.: ἐκ τῆς ΝΑΡ- μετὰ προθεμ. εὐφων. α καὶ ἀναφυομένου δ: α-ν(δ)ρ-' ἢ ἰαπ. ΑΝΕΡ-.

[ἀνέρας, ἐπ. α’ πληθ. ἀντὶ ἄνδρες (Α 262)]