ἱλάσκομαι

καὶ ἱλάομαι, (ἵλαος), ἀποθ.' ἐπὶ θεῶν, ἐξιλεώνω, ἐξευμενίζω, καταπραΰνω.

[ἱλασσάμενοι, μτχ. ἐπ. ἀορ. α’ (Α 100)]
[ἱλάσσεαι, ἐπ. ἀντὶ ἱλάσῃ, β’ ἑν. ὑποτ. ἀορ. α’ (Α 147)]