παῦω

ὡς καὶ νῦν, σταματῶ | 2. ἐπὶ βασιλέων, παύω τινὰ τῆς βασιλείας=τὸν ἐκθρονίζω.

[παύσειεν, γ’ ἑν. αἰολ. εὐκτ. ἀορ. α’ (Α 192)]
[παύσουσα, μτχ. μέλλ. (Α 207)]