ὠθέω

ὡς καὶ νῦν, ὠθῶ, σπρώχνω, μετακινῶ' ἐκ μηροῦ δόρυ ὦσε=ἀπέσπασε βιαίως (ἔβγαλε) τὸ δόρυ ἀπ᾿ τὸν μηρό' ξίφος ἂψ ἐς κουλεὸν ὦσε=ἔσπρωξε τὸ ξίφος πάλι εἰς θήκη' ὠθῶ τὴν θύραν=ἀνοίγω τὴν θύρα διὰ τῆς βίας, παραβιάζω | 2. ὠθῶ πρὸς τὰ πίσω, ὑποχωρῶ στὴ μάχη | 3. μτφρ., ἐπισπεύδω, ἐπιταχύνω' ὠθῶ τὰ πράγματα=τὰ ἐπισπεύδω | 4. ἀπόλ., ἐκδιώκω, ἐξορίζω.

ΙΙ. παθ. ἀπωθοῦμαι, σπρώχνομαι, ἐκδιώκομαι.

ΙΙΙ. μέσον, ἀπωθῶ τι μακράν μου, τὸ ἀπομακρύνω διὰ βίας, ἀποκρούω ἐχθρόν, ἀπωθῶ, ῥίπτω πρὸς τὰ πίσω.

[ὦσε, ἰων. καὶ ἐπ. ἀντὶ ἔωσε, ἀόρ. α’ (Α 220)]