βία

ἰων., βίη, ἐπ. δοτ., βίῃφι' σωματικὴ ἰσχύς, ῥώμη, δύναμις || συχνά ἐν περιφράσει μετὰ γεν. προσ., βίη Ἡρακληείος.

ΙΙ. βία, πρᾶξις βίας, ἐφαρμογὴ βίας, βίαιος τρόπος, ὕβρις τε βίη τε Ὀδ. Ο. 329· ἀλλὰ τὸ πλεῖστον κατὰ πληθ., ὡς Λ. 117., Π. 189· βίαι ἀνέμων Ἰλ. Π. 213 || βἰᾳ τινός=ἐναντίον τῆς θελήσεώς τινος, παρὰ τὴν θέλησιν αὐτοῦ.