ἵημι

κατὰ τὴν σημ. εἶναι μτβ. τοῦ εἶμι΄ θέτω εἰς κίνηση, κάνω τι νὰ κινηθεῖ | 2. στέλνω | 3. ἐπὶ ἤχων, ἐκπέμπω, ἐκστομίζω | 4. ἐπὶ πραγμάτων, βάλλω, ἀκοντίζω, ἐκσφενδονίζω, ἐκτινάσσω' μετὰ γεν. προσ. ρίπτω κατά τινος | β. ὅπως τὸ βάλλειν | γ. ἡ αἰτ. συχνὰ παραλείπεται κατὰ τρόπον ὥστε τὸ ἵημι φαινομενικῶς εἶναι ἀμτβ., ρίπτω, βάλλω, πυροβολῶ | 5. ἐπὶ ὕδατος, ἀφήνω νὰ ῥέει, νὰ τρέχει, νὰ χύνεται' ποταμὸς ἐπὶ γαῖαν ἵησιν, Ὀδ.

ΙΙ. μέσον ἵεμαι, πέμπτω ἐμαυτὸν πρός τι | 2. μτφρ. ἐπιθυμῶ, λαχταρῶ | 3. τὸ γ' πληθ. τοῦ μέσ. ἀορ. β' ἕντο χρησιμοποιεῖται ἀπὸ τὸν Ὅμηρο μόνο ἐν τῇ φράσει: ἐπεὶ πόσιος καὶ ἐδητύος ἐξ ἔρον ἕντο=ἀφ' οὗ ἱκανοποίησαν τὴν ἐπιθυμία φαγητοῦ καὶ ποτοῦ (ἀφ᾿ οὗ ἔφαγαν καὶ ἤπιαν ἀρκετά).

[ἕηκε, ἐπ. ἀντὶ ἧκε, γ’ ἑν. ἀορ. α’ (Α 48)]
[ἧκε, ἀόρ. α’ (Α 195 - Α 208)]