ὅτι

ἐπ. ὅττι' ὡς εἰδικὸς σύνδ., ὅτι, ὡς καὶ νῦν | 2. ὅτι μή (ἤ ὅ τι μή) μετὰ ἀπὸ ἀρνητικὴ πρόταση' ἐκτός.

ΙΙ. ὅτι ὡς αἰτιολ. μόριο (σύνδ.), διότι, ἐπειδή | 2. ἐνίοτε ἀντὶ τοῦ τούνεκα' γι' αὐτό, γι' αὐτὸν τὸν λόγο, τούτου ἔνεκα.

ΙΙΙ. ὅ τι, ἐπ. ὅ ττι (ἤ ὅ,τι καὶ ὅ,ττι), οὐδ. τῆς ὅστις' πᾶν ὅ,τι, ὁτιδήποτε (σὲ πλάγια ἐρώτηση, τί, ποιόν, γιὰ τί, γιὰ ποιὸ λόγο) | 2. μετὰ ὑπερθ. ἐπιρ.΄ ὅ τι τάχιστα=ὅσο τὸ δυνατὸν τάχιστα.