κεῖμαι

(ἐν χρήσει ὡς παθ. τοῦ τίθημι)' εἶμαι ξαπλωμένος, πλαγιασμένος | 2. κατάκειμαι, κοιμᾶμαι' ἀναπαύομαι, περνὰω τὴν ὥρα μου ἀδρανῶς | 3. κεῖμαι ἀσθενής, ἄρρωστος, ἀδύνατος | 4. κεῖμαι νεκρός | 5. ἐπὶ νεκροῦ, κεῖμαι ἄταφος' ἐπὶ πραγμ., ἀφανίζομαι, κατάκειμαι εἰς ἐρείπεια.

ΙΙ. ἐπὶ τόπων, εἶμαι, βρίσκομαι σὲ κάποιον τόπο.

ΙΙΙ. ἐπὶ ἀγαθῶν, εἶμαι ἀποθηκευμένος' τὰ κείμενα=τὰ ἀποθέματα.

IV. εἶμαι ὡρισμένος, πρόκειμαι' κεῖται ἄεθλον=τὸ βραβεῖο ἔχει καθορισθεῖ | 2. ἐπὶ νόμων, κεῖται νόμος=ἔχει τεθεῖ νόμος, ὑπάρχει | 3. ἐπὶ ὀνομάτων, κεῖται ὄνομα=ἔχει δοθεῖ ὄνομα.

V. μτφρ., κεῖμαι ἔν τινι=ἐξαρτῶμαι ἔκ τινος.

[κείμενα, α’ πληθ. μτχ. πρκ. (Α 124)]