ἐπ. ὁππότε, ἰων. ὁκότε, ἀναφ. ἐπίρ. χρόνου, συσχ. τοῦ ἐρωτημ. πότε' σχεδὸν ὡς τὸ ὅτε, ὅταν | 2. σὲ πλάγιες ἐρωτ., πότε | 3. μετ' εὐκτ. ἀναφ. εἰς τὸ παρελθόν, ὁποτεδήποτε, ὁσάκις.
ΙΙ. μετ' αἰτιολ. ἐνν., ἐπειδή, ἀφ' οὗ, τὴ στιγμὴ πού.
Ραψωδία Α (413-427)
Πριν από 11 χρόνια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου